Het blijft me bezighouden: hoe bepaal ik de positie van treinen en wagonnen. Dus opnieuw een idee uitgeprobeerd: met behulp van ultrasoon geluid!

Nu klinkt dat [pun intended] misschien wat raar, maar geluid gaat met een snelheid van ‘slechts’ zo’n 340 meter per seconde. Dus 34cm per milliseconde. En als je je bedenkt dat een Arduino zo ongeveer op de microseconde kan meten, dan weet je dat in principe een positiebepaling door het verschil wanneer een geluidspuls vanaf een loc bij verschillende ontvangers aankomt te meten, ook de daadwerkelijk positie heel redelijk bepaald kan worden. Eigenlijk wat een GPS-ontvanger ook doet, maar dan op kleinere schaal en met geluid in plaats van radio-golven.

Maar helaas, een eerste test verliep niet goed. Bij onze grote vriend AliExpress een stuk of wat ultrasone tranceivers gekocht, en daar mee aan het experimenteren.

Helaas blijken deze jongens heel erg richtingsgevoelig. Als je er net naast mikt wordt er meteen helemaal niets meer ontvangen. En dan wordt in de praktijk vrijwel geen enkele puls die vanaf de loc wordt verstuurd daadwerkelijk door een ontvanger ‘gezien’.

Op zoek naar een andere oplossing…

Toch maar een keer alles wat met 220V te maken heeft op één plank gemonteerd. Bovenaan een kunststof behuizing met aansluitingen voor een apparaatstekker, de noodschakelaar, twee stopcontacten waarvan er een geschakeld wordt via de noodschakelaar en de andere -voor de pc- niet, en twee aanluiten naar de gelijk- en wisselstroomvoedingen.

Om te detecteren waar een trein zich bevindt heb ik gekozen voor Hall-sensoren die tussen de bielzen geplaatst worden. De treinen en wagonnen worden voorzien van magneten, zodat elke Hall-sensor een signaal afgeeft zodra een trein of wagon over de sensor rijdt.

Per detectiepunt zijn er twee sensoren, zodat ook de beweegrichting bepaald kan worden.

En het werkt! Let op het led’je boven in beeld dat even aan gaat op het moment dat de wagon over de sensor beweegt: